گذشتن را بلدم اما تو را نه .
گذشتن را بلدم اما نخواه گذشت را بلد باشم .
گذشتن از تو ، باشد از من ، اما گذشت از من نباشد بهتر است.
همان که گذشتن از من است کافی است .
می گذارمت بروی سهم بیشتری از تو نمی خواهم .
نیستم و نگاهت می کنم ، بی آنکه لحظه ای چشم هایم را ببندم .
ایستادن از حوا تا مریم ، از مریم تا من ، سهم زنانگی تاریخ است.
اما عزیز من هرگز گمان مکن که تو سهمی از تنهایی نمی بری .
می گذرم که بگذارم زمانه تنهایت کند.

نوشته شده در چهارشنبه 92/4/26ساعت 5:35 عصر توسط ---| نظرات ( ) |